باران ميبارد ياد دوران كودكي وياد سرودن شعر باران باز باران با ترانه با گوهرهاي فروان اما اكنون باز باران امده ومن چه مايوسانه وبي هيچ شوقي زير باران باگريه هاي فروان با اسمان هم اوا شده ام اي اسمان نبار كه قطرات پاك تو در روي اين زمين اغشته به گناه كثيف شده اي باران مبار كه ديگر پاك وزلال به دريا نخواهي رسيد در ابر بمان وابري وبغض فرو خورده باش گاهي با رعد وبرقت فرياد بكش شايد سري بسويت دراز شود وبرايت دعا كند
نظرات شما عزیزان:
|